Science of Learning – część pierwsza

Marcin Lebiedowicz
7 Lutego 2023

Science of Learning, czyli dziedzina nauki zajmująca się edukacją, na którą składają się:

- Cognitive Neuroscience – Neurobiologia poznawcza,
- Psychology – Psychologia,
- Teaching methods – klasyczne metody nauczania.

W tym artykule odpowiadam na pytanie: „po co nam neurobiologia w edukacji?”

‍W ciągu ostatnich kilkunastu lat neurobiologia zaczęła odgrywać coraz większą rolę w edukacji. Przyglądając się procesowi uczenia przez pryzmat procesów zachodzących w mózgu rozumiemy lepiej w jaki sposób projektować skuteczne metody edukacyjne oraz jakich technik należy unikać. Przykłady ważnych procesów neurobiologicznych, które mają zastosowanie w edukacji:

1) Pamięć

Dobremu zapamiętywaniu informacji sprzyja wielokrotne jej powtarzanie, odbieranie informacji przy pomocy jak największej ilości zmysłów, oraz konkluzja polegająca na własnym jej przetworzeniu. Wiemy, że suche informacje i formułki najprawdopodobniej nie zostaną z uczniami na długo. Nie dlatego, że uczniowie są mało zdolni, leniwi, czy rozproszeni. Tylko dlatego, że nie tak działa pamięć, a system przekazywania wiedzy jest niedostosowany do ich “uzwojenia”.  

2) Hebbian learning

Im więcej neuronów jest zaangażowane w trakcie nauki, tym lepiej i silniej wykształcają się między nimi połączenia, dzięki czemu takie połączenia są trwalsze. Czyli im więcej obszarów mózgu jest zaangażowanych w proces uczenia się, tym lepiej nam idzie nauka. Zwracamy na to szczególną uwagę, dlatego zaprojektowaliśmy kurs w taki sposób, by angażować jak najwięcej zmysłów i obszarów mózgu, nawiązywać do otaczającej nas rzeczywistości, dyskutować w trakcie zajęć, a także wykorzystywać wrodzoną kreatywność do rozwiązywania problemów. Chodzi o to, by aktywować jak największą ilość obszarów w mózgu uczestnika i stworzyć między nimi silne połączenia. Jednocześnie wytworzone połączenia neuronowe wspólnie się aktywują. Oznacza to, że przy dobrze stworzonych ścieżkach w wyszkolonym mózgu napotykającym na nowy problem do rozwiązania, zaczynają działać wszystkie wcześniej połączone obszary. Nagle nowe zadanie, nie staje się zadaniem szkolnym do którego trzeba sobie przypomnieć formułkę, jest to zadanie, w którym mózg szuka połączeń z rzeczywistością, kreatywnie próbuje je przetworzyć, a do tego jest przygotowany na argumentację i dyskusję. I to wszystko dzieje się automatycznie!

3) Wielokrotne wzmacnianie ścieżek neuronowych dzięki ciągłemu powtarzaniu wybranych zadań

Do utrwalenia się połączeń neuronowych w mózgu niezbędna jest powtarzalność i pewna struktura nauki. Zaprojektowaliśmy kurs w taki sposób, żeby uczenie się przebiegało wg pewnego schematu. Każde zajęcia stworzone są tak, by wyzwalać w uczestnikach komunikatywność, budowanie argumentacji oraz kreatywne myślenie.



W następnej części odniosę się do psychologii oraz klasycznych technik nauczania.

Udostępnij